Süt veren ineklerin beslenmesinde genel noktalar:

1- İnekleri süt verme aşamasına veya üretim miktarına göre sınıflandırın ve ihtiyaçlarına göre besleyin.

2- Yıl boyunca ekonomik ve dengeli bir beslenme programı kullanın ve hayvanların ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde düzenleyin.

3- Maksimum özel yem tüketimi için çeşitli ve kaliteli yem maddeleri kullanın.

4- İneklere yem verme sıklığını ayarlayın ve programa uygun hareket edin.

5- İnekler taze ve sulu yemlere özel bir ilgi gösterirler, bu nedenle bunlar mevcut ve ucuz olduğunda beslenmede kullanın.

6- Yem maddelerinin besin bileşimleri çeşitlidir ve değişkendir. Formüle edilmiş rasyonun besin bileşenlerini laboratuvar analizi ile kontrol edin.

7- İneklere sürekli olarak sağlıklı ve içilebilir su sağlayın.

8- Özellikle yaz ve kış mevsimlerinde inekler için uygun çevresel koşullar sağlayın.

9- Rasyonda herhangi bir değişikliği yavaş yavaş gerçekleştirin.

10- Karışık rasyonlar kullanın (konsantre - yem)

11- Yemlerin lifli olmasına dikkat edin, kesilmiş yem parçalarının küçük olmasına özen gösterin.

12- Yem kayıplarını en aza indirmek için gerekli önlemleri alın.

13- Rasyonda yeterli yem tüketimini sağlamak için güvenilir bir seviyeyi göz önünde bulundurun.

14- İneklerin beslenmesine dikkat edecek özverili ve sorumluluk sahibi işçiler atayın, bu bölümdeki işçileri sık sık değiştirmeyin.

15- Kötü kokulu yemlerin beslenmesinden genellikle 0.5 ile 2 saat sonra yararlanın.

16- Yemleri uzun süre depolamayın ve tüketim sırasında küf, mantar ve yabancı cisimlerin olmadığından emin olun.

17- Yabancı cisim tüketiminin olumsuz etkileriyle başa çıkmak için hayvana mıknatıs veya demir parçası verin.

18- Parazitlerle mücadele programını özellikle sindirim sistemi parazitleri için titizlikle takip edin.

19- İnce veya unlu parçacıklar içeren rasyonlar kullanırken, yem tüketiminin verimliliğini artırmak ve solunum kayıplarını önlemek için ıslatıcı ve yapıştırıcı maddeler (yağ veya melas gibi) kullanın.

- Kuru dönem (gebeliğin son 2 ayı)

Beslenme programları, hayvanın üretim aşamalarına göre aşağıdaki gibidir:

Doğumdan itibaren 80 gün boyunca

80 ile 200 gün arasında doğumdan sonra

200 ile 305 gün arasında doğumdan sonra

Doğumdan 45 ile 60 gün önce

Kuru dönemi sona eren inek grubu için bu aşamalara göre özel beslenme programları uygulanmaktadır:

Birinci üretim aşamasındaki beslenme programları:

Doğumdan sonra süt üretimi hızla artar ve 6 ile 8 hafta içinde en yüksek seviyeye ulaşır, ancak yem tüketimi üretim ihtiyaçlarına göre artmaz, bu nedenle en yüksek kuru madde tüketimi doğumdan 12 ile 15 hafta sonra olacaktır. Bu nedenle, süt veren ineklerin çoğu 8 ile 10 hafta boyunca negatif enerji dengesi içinde olacaktır. Yüksek süt veren inekler muhtemelen 20. haftaya kadar veya daha uzun süre negatif enerji dengesinde kalacaklardır.

Süt veren inek, süt üretimi için gerekli enerji eksikliğini vücut depolarından karşılar ve bu dönemde ağırlığı azalır. Süt veren ineklerin kritik beslenme dönemi doğumdan süt üretiminin zirveye ulaştığı zamandır. Bu dönemde her bir kilogram süt artışı, toplam süt üretiminde 200 kilogram daha fazla süt sağlar.

Bu dönemde aşağıdaki noktalara dikkat edilmesi gerekmektedir:

Rasyonda ani ve hızlı değişikliklerden kaçının, bu durum sindirim sorunlarına yol açar ve değişiklikleri doğumdan en az iki hafta önce kademeli olarak başlatın.

Doğumla ilgili stresler geçene kadar konsantre miktarını artırmaktan kaçının ve onu, süt veren ineklerin en az (18 ile 19 yüzde ADF) almasını sağlayacak seviyede tutun, böylece sindirim sağlığını koruyarak kaliteli süt üretimi sağlanır. Konsantre tüketim miktarı vücut ağırlığının %2'sini geçmemelidir. Konsantre besleme sıklığı artırılmalı ve her seferinde az miktarda konsantre verilmelidir.

Süt veren ineklerin ihtiyaç duyduğu besin maddeleri ile enerji arasındaki doğru oranı sağlamak için dikkatli olun, bu enerjinin önemli bir kısmı vücut yağ depolarından karşılanmaktadır.

Asidoz ve diğer sindirim sorunlarını azaltmak için sodyum bikarbonat gibi kimyasal tamponlar kullanın.

Stres faktörleri, aşılamalar, Çin zehiri, kenelere karşı banyo gibi işlemleri süt üretiminin zirve döneminden sonra yapın.

Yüksek süt veren inekler için kuru dönemde başlayan niasin takviyesi devam etmelidir, bu durumda yem tüketimi muhtemelen artacak ve ketoz riski azalacaktır.

Enerji açısından zengin takviyeler (yağ ve melas gibi) ile enerji alımını artırın.

İkinci süt verme aşamasındaki beslenme yönetimi:

Bu dönemde inek, maksimum üretimle hassas zirve (peak) aşamasını geçirmiştir ve hayvanın tepkileri normale dönmüştür. Dengeli bir rasyon ile üretim yeteneklerini ortaya koyabilir. Bu aşamada, çiftlik yönetimi, hedef ineklerin vücut durumunu kontrol etmeli ve aşırı büyüme veya aşırı zayıflama gibi anormal durumlarla karşılaşırsa rasyonda düzeltme yapmalıdır.

Son süt verme aşamasındaki beslenme yönetimi:

Bu aşamada süt veren ineklerin beslenme yönetimi diğer aşamalara göre daha kolaydır çünkü bu aşamada besin tüketimi süt üretim ihtiyaçlarından daha fazladır ve süt üretimi azalmaktadır.

Çiftlik yönetiminin dikkate alması gereken noktalar şunlardır:

Başlangıçta oluşan kilo kaybı, ineklerin kuru döneme girdiğinde uygun bir ağırlığa sahip olmasını sağlamak için telafi edilmelidir.

Süt vermenin devamlılığı için maksimum çaba gösterilmelidir.

Genç düvelerin büyüme için özel ihtiyaçları vardır. Bu nedenle, 2 yaşındaki düveler için ihtiyaç duyulan miktarın %20'si ve 3 yaşındaki düveler için %10'u, bakım için gereken miktardan fazla olmalıdır.

Bu aşamanın sonunda inekleri kuruya almak için yem tüketimini sınırlamak mümkündür.

Kuru ineklerin beslenme yönetimi

İnekleri bir sonraki süt verme dönemine hazırlamak için bir kuru dönem düşünülmelidir. 60 günlük bir kuru dönem göz önüne alındığında, çoğu inek için sonraki süt üretimi optimize olacaktır. Eğer kuru dönem 40 günden az olursa, meme dokusu yeterince yenilenemeyecek ve bu nedenle sonraki süt üretimi ideal olmayacaktır. Eğer kuru dönem 70 günden fazla olursa, inek fazla kilolu hale gelecektir, oysa sonraki süt üretimi daha fazla olmayacak ve aşırı kilo sorunları da ortaya çıkacaktır. Enerji tüketiminin doku oluşturma verimliliği, süt verme döneminde kuru dönemden daha fazladır.

Mineral alımını aşırıya kaçmaktan kaçınılmalıdır, özellikle sodyum tuzları ile karışık tamponların tüketimi günde maksimum 28 gram ile sınırlanmalıdır.

Aşırı tuz alımı, vücutta su tutulmasına ve bazı ineklerde, özellikle ilk gebelikteki düvelerde ödem oluşumuna neden olabilir.

Beslenmenin ineklerin üreme verimliliğindeki rolü

Bazen, sürülerinde üreme sorunları yaşayan çiftçiler, bu sorunların beslenme ile ilgili olduğuna şaşırıyorlar, ancak beslenme eksiklikleri veya dengesiz rasyonlar, üreme verimliliğinin düşmesinin nedenlerinden biridir. Üreme verimliliğindeki başarısızlık hastalık, zehirlenme ve yönetim sorunlarından kaynaklanabilir. Sıcaklık ve sıcaklık stresi, suni tohumlama yapılan sürülerde üreme verimliliğinin zayıflamasında en büyük rolü oynar.

Tüm beslenme bilimindeki ilerlemelere rağmen, beslenme ile ilgili sorunlar hala üremeyi etkiliyor. İnekler, süt verme döneminin başında büyük miktarda besin maddesine ihtiyaç duyarlar. Süt verme döneminin ilk 120 gününde inekler toplam süt üretimlerinin neredeyse yarısını üretirler ve besin maddeleri bakım ve süt üretimi için tüketilir. Bu ihtiyaçlar karşılanmazsa, üreme geriye gidecek ve gebelik oranında bir düşüş gözlemlenecektir. Saf süt ineklerini maksimum genetik potansiyellerine ulaşmaları ve aynı zamanda makul ve yeterli bir gebelik seviyesine sahip olmaları için, kaliteli yem ve tahıllardan dengeli bir rasyon hazırlamak ve bu rasyonun tüketimini en üst düzeye çıkarmak gerekmektedir. Bugün birçok uzman, beslenme programlarını sürülerin düşük doğurganlığının ana sorunu olarak görmektedir. Mineral eksiklikleri, yetersiz vitamin seviyeleri, enerji ve protein dengesizliği ve aşırı protein alımı, kısırlık ve üreme verimliliğinin düşmesi gibi faktörler olarak tanımlanmaktadır.

Bir sürüde üreme sorunları incelenirken, beslenme her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. Bununla birlikte, beslenme ile üreme arasındaki ilişki hakkında iki gerçek her zaman akılda tutulmalıdır.

Beslenme, üreme verimliliğinin düşmesinde etkili olan tek faktör değildir. Fahiş bulma zayıflığı veya çiftlik hijyeni ve ineklerin hijyeni gibi faktörler, beslenme sorunları belirgin olmadığında daha fazla rol oynar.

Yüksek süt veren inekler, düşük süt veren ineklerden daha geç tohumlamaya yanıt verir ve daha fazla açık gün sayısına ihtiyaç duyarlar.

Ve tohumlama sıklığı da daha fazladır. Bu durum, üreme ve doğurganlık sorunlarını çözmek için daha fazla fizyoloji, beslenme ve yönetim konularına odaklanmamız gerektiği anlamına gelir, genetikten ziyade. Üreme verimliliği üzerinde etkili olan bazı beslenme faktörleri aşağıdaki gibidir:

Enerji

Alınan enerji, birçok sürüde üreme verimliliği üzerinde en önemli etkendir. Yetersiz enerji alımı, genç düveler ve süt veren olgun ineklerde, erken dönemde doğurganlık verimliliğini azaltır. Süt verme döneminin sonlarında veya kuru dönemde aşırı enerji alımı, ineklerin obeziteye yol açabilir ve sonraki dönemde üreme verimliliğini azaltabilir. Genellikle yüksek süt veren inekler, süt verme döneminin başında negatif enerji dengesi içindedirler çünkü yüksek üretim ihtiyaçlarını karşılayacak kadar yiyecek alamazlar. Bu nedenle, vücut dokularındaki enerji harekete geçirilir ve kilo kaybı meydana gelir. Bu negatif enerji dengesine bağlı faktörler, doğurganlıkta başarısızlık nedenleri olarak kabul edilmektedir. Estrus döngüsüne dönüş, süt verme döneminin ilk üç haftasındaki negatif enerji dengesine bağlıdır. Negatif enerji dengesi ne kadar fazla olursa, ilk ovülasyona kadar geçen süre o kadar uzun olur. Enerji eksikliği, gizli estrus oranını da artırır. Diğer bir nokta, negatif enerji dengesinin etkisiyle, doğumdan sonra kilo kaybı ve üreme verimliliğinde azalma meydana gelmektedir. Vücut kondisyon puanı (kilo=5, zayıf=1) da gebelik oranını belirlemede önemli bir rol oynamaktadır; vücut kondisyon puanı birden fazla olanlar, daha uzun bir doğum aralığına ve daha düşük gebelik oranına sahip olurlar. Öte yandan, aşırı enerji alımı da inekleri obeziteye yönlendirir ve bu da üreme verimliliğinde düşüşe neden olur; bu ineklerde de oldukça fazla sayıda plasenta kalması görülmektedir. Ayrıca, over kistlerinin enfeksiyonu da gözlemlenmektedir ve bunların hepsi doğurganlık verimliliğini azaltan faktörlerdir.

Protein

Protein eksikliği, süt veren ineklerde gizli estrus ve gebelik oranında düşüşe neden olur; bu durum süt üretimi ve yem tüketiminde de azalmaya yol açar. Eğer rasyona protein eklenirse, 2 ile 3 gün içinde süt üretiminde artış gözlemlenebilir ve düveler, olgun ineklere ve çoklu gebelikteki ineklere göre protein eksikliğine daha hassastır. Eğer rumende parçalanabilir protein miktarı artarsa veya hayvan az enerji alırsa, amonyak mikrobiyal protein sistemine katılmayacak ve kana geçecektir. Bu nedenle, yüksek miktarda amonyak ve üre kan içinde bulunabilir ve bu durum doğurganlığı azaltabilir.

Mineraller

Mineral eksiklikleri veya dengesizliği, üreme verimliliğinin düşmesinin bir diğer beslenme faktörüdür. Bu maddelerin yeterli miktarının rasyonda bulunması gerektiği açıktır, ancak genel olarak eksiklik seviyeleri konusunda farklı görüşler vardır. Kesinlikle aşırı alım da zararlıdır.

Fosfor: Bu element, üreme verimliliğinin düşmesi ile en fazla ilişkilidir. Pasif yumurtalıklar, geç olgunlaşma ve düşük gebelik oranı, fosfor beslenme eksikliğinin sonuçlarıdır; bu nedenle, ihtiyaç duyulan miktarın %70 ile %80'inin alınması ve serumda fosforun azalması, her gebelik için tohumlama sayısının artmasına neden olur.

Kalsiyum: Kalsiyum ve üreme üzerindeki etkisi ile ilgili daha fazla çalışma, kalsiyum ve fosfor oranları ile ilgilidir. Kalsiyum/fosfor oranları 1'e 1.5 ve 1'e 2.5 olan kalsiyum/fosfor oranları, doğurganlıkta bir azalmaya neden olmamıştır. Ancak, ineklerin bu maddeleri ne kadar tüketeceği önemlidir. Süt veren inekler için her zaman yeterli miktarda bu element sağlanmalıdır ve kuru inekler için de en uygun ve optimal kalsiyum ve fosfor seviyeleri sağlanmalıdır ki süt ateşi olasılığı azalsın; çünkü süt ateşi geçiren inekler, süt ateşi geçirmeyen ineklere göre doğum sırasında 2 kat daha fazla yardıma ihtiyaç duyarlar ve 2.4 kat daha fazla metrit olurlar. Bu nedenle, süt ateşini azaltma çabası, gebelik oranını artırmada önemli bir katkı sağlar.

Selenyum: Toprak, selenyum açısından fakirdir; dolayısıyla bu topraklarda yetiştirilen tarım ürünleri de bu eksiklikleri taşır. Bu durum, özellikle çiftliklerin tarım ve sanayi şeklinde olduğu zamanlarda belirgin hale gelir. Selenyum eksikliği, plasenta kalması sorunlarından biridir ve bu durum, vitamin ile birlikte önlenebilir. Selenyum eksikliği olan ineklere 1 miligram selenyum verilmesi, bu durumu düzeltebilir. Selenyum eksikliği, düşük yapma nedeni de olabilir.

İyot: İyotun tiroid üzerindeki etkisi, üreme üzerinde etkili olabilir. Her inek günlük olarak 15-20 gram iyot aldığından emin olunmalıdır. İyot alımının fazla olması, düşük yapma, hastalıklara ve enfeksiyonlara karşı direncin azalması gibi birçok soruna yol açabilir.

Vitamin A:

Bu vitamin, gebelik sırasında dokuların sağlığını artırır. Eksikliğinde cinsel ol

Süt ineklerinin beslenmesinde pratik ipuçları

Dokuzuncu İran Pharma Fuarı'nın görsel raporu

Reza Kalantari Daryan ve İbrahim Abdullahi, Sumiye Gıda Ürünleri Şirketi'nin kurucuları, Agrofoodnews ile yaptıkları gör

Çelik boruların petrol ve gaz endüstrisindeki kullanımı artmaktadır.

Standart gerekliliklerinin açıklanması kursunun düzenlenmesi