Amorf fazın oluşum nedeni

Daha önce de belirtildiği gibi, tüm saf PET şişe örnekleri, PET/EZT ve saf EZT, yüksek sıcaklıkta ISBM kullanılarak ve kalıp duvarının sıcaklığının hızlı bir şekilde düşürülmesiyle hazırlanmıştır. Bu nedenle, PET şişelerinin moleküler zincirleri yeniden düzenlenme ve kristal fazın oluşumu için yeterli hareket ve zaman bulamamıştır. Sonuç olarak, saf PET şişeleri, PET/EZT ve saf EZT, muhtemelen XRD deseninde amorf halo oluşturulmasında rol oynayan geniş zirveler göstermiştir. Ayrıca, saf PET şişeleri, PET/EZT ve saf EZT, benzer bir saçılma deseni göstermiştir; burada zirveler EZT oranının artmasıyla doğrusal olarak daha düşük saçılma açılarına kaymaktadır. Bu durum, EZT'nin daha küçük bir lineer kısım (etilen glikol) ve daha büyük hacimli gruplar (ISB ve CHDM) içermesinden kaynaklanmaktadır; bu da zincir paketlendikten sonra d mesafesini artırabilir.

PET/EZT şişelerinin moleküller arası sıkışıklığı ve atomlar arası mesafesi, Tablo 2'de özetlenen verilerle uyumludur. Bu veriler, enjeksiyon basıncının EZT oranı arttıkça aynı kaldığını gösterirken, şişe üretim sürecinde daha az kristal yapı nedeniyle moleküler zincirin kırılması için gereken sıcaklığın azaldığını göstermektedir.

Örneklerin kristallik oranının hesaplanması

Karışık şişelerin termal ve morfolojik özelliklerini daha iyi anlamak için, örneklerin kristallik oranı DSC ve XRD kullanılarak hesaplanmıştır. Tablo 4'te özetlendiği gibi, PET şişesi %5.6 kristallik oranına sahip yarı kristal bir şişedir ki bu da düşük bir değer olarak kabul edilmektedir. Gözlemlere göre, EZT'nin PET şişesine eklenmesi, kristallik oranında önemli bir değişikliğe yol açmamıştır. Bu durumu XRD verilerinde de görebilirsiniz; burada EZT ile birleşimden sonra şişenin kristalleşmesi neredeyse değişmeden kalmıştır. PET/EZT'nin %70 oranında kristalleşmesi, XRD kullanılarak, spektrumun dekonvolüsyonu sırasında tanınamayan zirve nedeniyle hesaplanmamıştır. PET/EZT'de %30'luk bir sapma vardır ki bu muhtemelen üretim süreciyle ilgilidir. Bu durum, önceki çalışmalarda da gözlemlenmiştir (Tharmapuram & Jabarin, 2003).

XRD ve DSC arasındaki farkın nedeni

XRD tarafından hesaplanan kristallik oranı, DSC tarafından hesaplanan kristallik oranından biraz daha yüksektir. Küçük kristal bileşenler DSC'de hızla erir ve bu cihazın hesaplamaları entalpiden bağımsızdır. Bu nedenle, bu fark, XRD'nin daha küçük kristal bileşenleri tespit etme yeteneğine atfedilebilir.

Genel olarak, yarı kristal polimerin kristalleşme oranı, örneklerin hızla ısıtılması veya soğutulmasına bağlıdır; burada daha düşük ısıtma ve soğutma oranları daha fazla kristalleşmeye yol açabilir (Stocco et al., 2009; Wasiak et al., 1999). Lima ve arkadaşlarının (۲۰۰۲) araştırması da, X-ışını tekniğinin bu özelliği ölçen diğer tekniklere kıyasla kristalleşmeyi incelemek için daha uygun bir yöntem olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, XRD ve DSC ile hesaplanan kristalleşme oranlarında küçük bir fark olması oldukça mantıklıdır.

Daha önce de belirtildiği gibi, şişirme kalıplama sürecinde akışkanlığın korunması için PET preformunun amorf fazda olması gerekmektedir. Bu nedenle, preform, sıvı halde kristalleşmesini önlemek için kalıbında hızla soğutulmuştur. Bu süreç, şişe üretim sürecinde soğutma cihazının koşullarının ayarlanmasıyla, üretilen şişelerde düşük kristalleşmeyi korumuştur.

Amorf fazın oluşum nedeni

Otomatik kapı çeşitleri

Paketleme perçin nedir?

İnekler AIDS tedavisine yardımcı oldu.

İran halısı hakkında ilginç bilgiler